Fałszywa skromność

Skromny = lepszy?

Bardzo często osoby pewne siebie, pokazujące swoją wiedzę i umiejętności, są uważane za aroganckie. Wolimy, gdy ktoś skromnie nie przypisuje sobie zbyt wielu zasług i nie wychodzi z cienia. Dawny model wychowania wpajał młodym ludziom, że bycie skromną, niewyróżniającą się osobą, jest bardziej pochwalany, niż wychodzenie przed szereg i mówienie wprost: „bez problemu potrafię to zrobić”. Przysłowie Siedź w kącie a znajdą cię pokutuje do dziś. Bardziej ufamy ludziom, którzy nie przechwalają się, nie przejawiają nadmiernej pewności siebie. Mamy naturalną skłonność chwalenia ich i okazywania sympatii.

Czy można być fałszywie skromnym człowiekiem?

Fałszywa skromność zachodzi wówczas, gdy człowiek mówi, że jest gorszy od innych (nie ma pewnych umiejętności lub wiedzy, danych cech charakteru, możliwości itp.), choć w rzeczywistości wcale tak o sobie nie uważa. Istnieje bardzo cienka granica między skromnością fałszywą i prawdziwą. Trudno jest w ogóle zauważyć, że ktoś oszukuje nas, jedynie udając. Choć bywa również w drugą stronę – osoby naprawdę skromne bywają posądzane o fałszywość i mogą mieć problem ze swoim charakterem.

Po co udawać skromność?

Istnieją dwie grupy ludzi, które wykorzystują złudną skromność. Pierwsi to ofiary staromodnego wychowania. Zostali nauczeni, że pewność siebie i duma z własnych osiągnięć prowadzą do pychy i wywyższania się. Wiedzą, że mogą wiele znaczyć, ale są przekonani, że będzie to odebrane jako arogancja, więc umniejszą swoje zasługi. Drugą grupą są osoby, które świadomie i z premedytacją wykorzystują fałszywą skromność, aby manipulować otoczeniem. Wiedzą, że odgrywając określone zachowania, mogą znacznie więcej zyskać.

Jak rozpoznać fałszywą skromność?

Istnieje tylko jedna metoda na rozszyfrowanie, czy ktoś jest naprawdę skromny – dobrze poznać tę osobę. Człowiek, który z natury jest skromny, nie przejmuje się tym, czy inni ludzie wiedzą o jego dokonaniach i talentach. Dobrze zna swoją wartość, ale nie chwali się na lewo i prawo. Nie utwierdza nikogo w przekonaniu, że jest od kogoś gorszy lub lepszy, nie łaknie pochlebstw, nie robi niczego dla efektu czy manipulacji.

Fałszywa skromność to cecha dużo gorsza niż nadmierna pewność siebie. Choć ludzie nie lubią osób chwalących się swoimi dokonaniami, lepiej znać swoją wartość i umieć o sobie powiedzieć w dobrym świetle, niż manipulować otoczeniem.